САФУАН ШАЙМЕРДЕНОВ. ҚОЙ, БАСҚА БІРЕУ ШЫҒАР

Бір күні ұзақ жүріп командировкадан келдім. Әйелім есікті ашты да:

─ Сүйінші, Тайлан, ─ деп күле тұрып қалды. ─ Ие?

─ Жоқ, әкел сүйіншімді. Әйтпесе, айтпаймын.

─ Жарайды, қалағаныңды ал.

─ Сағынтай басқа қызметке ауысты, ─ деді жолдасым.

─ Рас па? ─ деппін мен қуанғандығымнан. Сағынтай біздің көңілдес жолдастарымыздың бірі. Мен командировкаға жүрер кезде оны облыстың бір жауапты қызметіне ауыстырады деген сөз болған.

─ Бұл қызметке ауыстырса, айта жүретіндей етіп той жасаймын, ─ деп күліп еді Сағынтай. Тойын қойшы оның. Сағынтай сияқты жас жігіттің өскеніне, үлкен қызметке жоғарылағанына неге қуанбайын. Алдым да телефон соқтым.

─ Ay, Сағынтаймысың? Амансың ба, ей? Ал қызмет орның құтты болсын.

Ар жақтан құлағыма тосаңдау паң дауыс естілді.

─ Бұл кім болар екен?

Мен қысылыңқырап қалдым. Сағынтай қоңыр дауысты, шапшаң сөйлейтін жігіт болатын.

─ Бұл қайдан?

─ Қайда звонить етіп тұрғаныңды білмесең, неге звонить етесің, ─ деді жаңағы дауыс айырықша бір салқын леппен.

─ Мен қателесіп кеттім ғой деймін-ау осы? Маған Сағынтай керек еді. Сағынтай Өкімбаев.

─ Ие, мен Өкімбаев, ─ деді телефондағы жігіт. Содан кейін ар жағындағы біреулерге сөйлеп кетті. Мен аңырып қалдым.

─ Иә, Өкімбаев тыңдап тұр. Не айтайын деп едіңіз? ─ Телефоннан қағаз сыбдыры естілді.

─ Ау, сен Сағынтаймысың?

─ Ие, бұл кім еді?

─ Танымай қалдың ба? Тайлан ғой. Жаңа орның құтты болсын.

Одан үн жоқ.

─ Алло, алло. Сағынтай...

─ Ие, Тайлан, тыңдап тұрмын. Не шаруаң бар еді?

─ Командировкадан кеп тұрғаным осы. Сені құттықтайын деп... ─ деп күмілжідім. Содан кейін тағы да «Осы рас Сағынтай ма?» деп түйткілденіп қалдым.

─ Ал, сен рас Сағынтайсың ба осы, әлде ойнап тұрған басқа біреу ме?

─ Тайлан, ─ деді телефондағы паң дауыс. ─ Ойын-ойын ғой. Ал қызмет бабында «сен, сен» деп дікектеуіңді қоятын бол бұдан былай.

─ Әй, қойшы. Сенің осы бір қулығың-ай.

─ Рас айтамын. Соңы болсын мұның.

Мен бірдеме дейін деп ойлана беріп едім, Сағынтай трубканы тастап жіберді. Телефон «түк - түк» деп өз әніне басып кетті.

Апыр-ау, бұл кәдуілгі мен білетін Сағынтай ма? Қой, басқа біреу шығар...