Әйел адамның шығармашылығы – жерасты сулары іспетті. Жер де, әйел де – ана. Көңіл қойнауында, тұрмыс-тіршіліктің ішінде сұлулық, мейірім жөніндегі  сезімдер не жерасты суларындай  тасып, я көздің жасы болып ағатындай.

Эльмира Сайлауқызының «Формуласында» абстрактілі бояулар мен  ауыр философия, әлеуметтік контекст көрінбейді. Автордың басты тақырыбы – ішкі сезімдерінің трансформациялануы.

Жинақты толық оқып шығып, автор өлеңдерін жеті тақырып аясында өрбіткенін байқадым. Кітаптың алғашқы бөлімі «Көңіл ноталары» деп аталатыны ойымды нақтылай түсті.

1.«Еркелік»

«...Еркелет!

Лағындай еліктің,

Мен ерке елікпін!

Иіске...

Өлеңге, қаламға тиіспе,

Тәп-тәтті күйге ендір,

Сүйіс те!»

2. «Отағасына»

«Білмеймін қалайша бекігем,

Өзіңді өзгеше қызғанам.

Көз тиіп қалмасын, өтінем.

Көзмоншақ тағып ал қыздардан.»

3.«Ұрпағым аман-сау болсыншы»

«Үкілі үміт, аңсар бір әнім,

Ар менен намыс жүректе.

Аяулым, Мөлдірім, Кәусар бұлағым –

Болғайсың лайым биікте...

Қызғалдақтарымның соңынан,

Мирасым келді өмірге.

Бағым мың, шүкір, сорымнан,

Ризамын, Раббым өзіңе.

Жүрек те, өлең өрнекте.

Айналам құдды гүл мекен.

Мағжаным сыймай жер-көкке,

Шаттыққа толып жүр ме екен?»

4. «Ауасы жұпар ауылым»

«Сезімсер жалын жанған күн,

Қуандым іштей ақырын.

Алдымнан шыққан жандардың –

Барлығы туыс, жақыным...»

5. «Қорғаймын, өзімді қорлатпай»

«Үнсіздік, кереңдік..қылығым,

Өлтірді мендегі жүректі.

Қаламым, түндерім, ұрлығым,

Көңілді көк майса күйретті

Жетекке алды да намысым,

Көтердім тік ұстап басымды.

Жылусыз ақылдан жалықтым,

Көрмессің көздегі жасымды.»

«Ашындырдың ! Алқымымнан алдың да!

Бағалауды білмей жүрсің барымда!

Өзің айтар – түк келмесе қолымнан,

Неғып жүрсің жанымда?»,

«...Пешенеме еркін қалам жазбаған»

«Өлең үшін «таяқ жеуім тамаша,

Тас қараңғы, күнім жырсыз маздаған.»

«...Өлеңге өмір деп қарамай,

Өткізіп алыппын уақытты»

«Қиядмен өрілер өлеңге

Қиянат жасауды бастадым...»

«Буыным босаңсып,  морт сынды барлығы,

Ұғатын жан таппай қиналдым жанымды...»

«Қазан емес, қағаз ұстап жүргенде

Бәлкім мен де жетер ме едім белеске...»

Кез-келген шығармашыл адамның  сезімталдығы мен біртүрлілігі өнерде имидж қалыптастырушы факторлардың бірі екенін жоққа шығара алмаймыз.Өлеңдерің өзара байланысып жатқанын да оқырман бірден аңғарады. Кейбір сөздерді тырнақшаға алып, кейбір жерден тырнақшаны алып  тастау керек екенін өлең өзі-ақ айтып қояды. Кейбір тіркестер маска қызметін атқарып тұрғандай. Мимикрия...

Жинақ тұрмыстық, эмоциалық шиеленістерді дәстүрлі өлең жолдарымен ұтымды жеткізілгендігімен, шынайылылығымен құнды.

Ақын Салтанат Қайырбек